Film bat bi zatitan: lehenengo ekitaldia munduko lore azokarik handienetako baten behaketa dokumental gisa filmatuta dago eta, ondoren, gizon bati buruzko fikziozko bigarren ekitaldia dugu: gaixotasun terminal bat du eta ezezagun batekin topo egiten du tren geltokiko tabernan. Hausnarketa erradikal bat agortzen den denborari buruz eta egiteke dagoenari buruz, zeina Pirandelloren antzezlan baten egokitzapena baita.
Emakume bati ia Avioneta izena jarri zioten. Beste batek, liburutegi bat izan zuen bere kotxeko atzeko eserlekuan. Besteak, etxeko liburutegiko apal errebeldeen ondorioz hatz bat hautsi zuen. Zigarrogileek irakurketak entzuten dituzte lanean ari diren bitartean. Plantxagileek poemak gogoratzen dituzte. Horiei guztiei kantatzen diet. Suaren, uraren, sitsaren, hautsaren, ezjakintasunaren eta fanatismoaren aurka, emakume armada anonimo batek liburuak zaintzen ditu. Erresistentzia intimo bat da, epikarik gabekoa, iraultzarik gabekoa, armarik gabekoa.
50eko eta 60ko hamarkadetan, Estatu Batuetako landazabalaren sakonenean, Catskills mendien magalean zegoen egurrezko etxe bat, atzean aletegi bat ere bazuena, trabestien lehen sare klandestinoaren egoitza izan zen. Dianek eta Katek 80 urte dituzte orain. Bere garaian, gizonak ziren, eta baita erakunde sekretu haren parte ere. Gaur egun, trans nortasunaren lehen egunetako oinarrizko kapitulu ahaztu hau kontatzen digute.
Sable uharteko ekosistema aberatsean murgilduko gara Zoe Lucas naturalista eta ekologistaren eskutik, zeinak 40 urtetik gora baitarama Ozeano Atlantikoaren ipar mendebaldeko urruneko lur eremu honetan. 16mm tan filmatuta eta teknika zinematografiko ekologiko eta berritzaileekin egina, saiakera hau mundu naturalarekiko lankidetza ludiko eta begirunetsu bat da. Zoek zaldi basatien, foken eta zomorroen artean eramango gaitu, tontor, haran, sustrai, harea, eguraldi, urtaro eta izarren artean.
Zer sentitzen da musika jotzen duzunean? Zer esan nahi du entzuteak? Musikariei galdera existentzialak egin ahala, etenaldi luzeak gertatzen dira. Izan ere, posible al da musikaren emozioak hitzetan jartzea? Dokumentala inprobisazio zinematografikoko pieza bat da. Orainan presente egoteari buruzkoa da, jotzeari eta inprobisatzeari buruzkoa, jazzaren aitzindarien belaunaldien legatuarekin jarraitzeari buruzkoa eta inoiz entzun ez duzun zerbait sortzeari buruzkoa.
Egunkariko iragarki batean, Ruth Beckermannek casting bat iragartzen du testu pornografiko oso ezagun batean oinarritutako film baterako. Ehunka gizon ikusten ditugu “ Josefine Mutzenbacher or The Story of a Viennese Whore, as Told by Herself ” eleberriaren pasarteei aurre egiten, sexua inoiz baino nonahikoa izan arren, oso giro moral kargatua dagoen garai batean.
Hayat marinel aditua da, gizakiengandik eta bere senideek Frantzian duten iraganetik urrun nabigatzen duena, Ozeano Artikoan barrena. Baina bere ahizpa txikia, Leila, Inaya izeneko neskaz erditzen denean, bien mundua hankaz gora jartzen da; Iparrizarrak gidatuta, beren familiaren patua gainditzeko egingo duten bidaiaren lekuko izango gara.
“Korrespondentzia batekin hasi beharko ginateke, agian ez diogu elkarri idatziko. Ebrahimek ostiral honetan bidal diezadake gutun bat, eta nik datorren ostiralean erantzungo diot. Beraz, ostiralera arte, Robinson! ” Eta, horrela, Jean Luc Godardek bere eguneroko pentsamenduak antolatzen ditu, etsipen jakintsu batekin, eta irudiak eta hitzak bidaltzen ditu Suitzatik kanaleko beste aldera. Sussexeko bere etxe dotorean, Ebrahim Golestan OHE mezu horiek deskodetzen saiatzen da, eta trebetasun handiz ahalegintzen da horiei arrazoimenaren itxura ematen. Eta, horrela, belo bat jausten da ihesean dabiltzan bi Jainko horien gainera. Poeten existentziak ba al du oraindik, saminaren garai hauetan, inolako zentzurik?
Tooba Gondal jihadista britainiar zitalenetako bat da. 20 urte besterik ez zituela, Londresetik joan zen Estatu Islamikoarekin bat egiteko, eta mundu osoan ospetsu egin zen “ISISeko ezkontzagin” gisa, ISISeko borrokalariekin ezkontzeko prest zeuden mendebaldeko dozena bat emakume errekrutatu ondoren. 2014 eta 2017 bitartean, modu aktiboan aritu zen sare sozialetan propaganda egiten. Bi urtez desagertuta egon ondoren, 2019an Benedetta Argentieri zuzendari eta kazetari freelanceak Tooba filmatu zuen, Ar‑Raqqan, Sirian. Kameran ikusten dugun neska jator, argi eta otzana al da? Edo estremista biolento bat? Gerra Santu Islamikoari buruzko gogoeta interesgarri bat da, kalifa‑herriko parte diren emakumeen, borrokalarien eta borreroen beraien ikuspegitik.
