José Corbacho eta Catalina Solivellas hogeita hamar urte geroago elkartzen dira berriro, Kijote-ren bertsio libre bat egiteko osasun mentaleko diagnostikoa duten Mallorcako aktore amateurrekin. Antzerkiaren bidez, dokumentalak umorez, emozioz eta erresilientziaz betetako bidaia partekatu bat erakusten du, non eszenatokia eta bizitza barreekin, oroitzapenekin eta malkoren batekin nahasten diren.
Espainia eta Aljeria artean, Soumaya bere familiarekin eta sustraiekin elkartzen da berriz. Barre, otoitz eta oroitzapenen artean, emakumeen hiru belaunaldik hariak ehuntzen dituzte distantziaren, fedearen eta tradizioaren bidez.
Hirurogeita hamarreko hamarkadaren hasiera. Uda. Goizeko zortziak dira. Ion, ETAko militante bat, korrika doa, etsi-etsian, Donostiako Alde Zaharrean barrena; atzetik segika du polizia. Hiria esnatzen ari da, eta normaltasunez ekin dio egunari. Ihesi doan bitartean, Ionek bere bizitzaren historia ere aztertzen du. Eskolan bere nortasunari uko egiteko eskatzen zioten. Oroitzapen horiek aitaren begiradarekin eta Madeleineren gorpuzkerarekin txandakatzen dira.
Apustuzale amorratua da Domingo. Apustu-artekaria da traineru-estropadetan, pilotalekuetan eta askotariko probak egiten dituzten plazetan. Baina obsesioa ere bada, eta arrisku asko hartzen ditu, beti Kornelio koldar eta zinikoa lagun duela. Domingoren emazte Martzelinaren bakardadeak jartzen du kontrapuntua istorio honetan, non ezbeharra edozein unetan lehertuko dela dirudien.
Guillermo Fernández-Zúñiga XX. mende hasierako zinema zientifikoaren aitzindari espainiarraren «La flor de Irupé» film galduaren bilaketak bidaiai bat eragiten du familia-istorioetan eta artxibo nazionaletan barrena. Yrupẽaren hazkunde motela ikusi ahala, irudi eta isiltasunen geruzak sortzen dira.
Hileko azken eguna da. Bolo jokalariak egun hobeak ikusi dituen bolatoki batera doaz samaldan. Mira zuzendariak goiz ixtea erabaki du.
Bisitari berezi baten zain dago.
X 1990eko hamarkadan hazten ari da, txikitan txantxak egiten zituen telefonoz eta nerabe gisa telefono bidezko salmentetan lortzen du lehen lana. Bulegoko usainak, arnas astunek eta esanahirik gabeko agurrek jarraitzen diote lantoki batetik bestera. Artxiboko materiala eta bideo amateurrak erabilita, kontakizunak Xen ekintzak islatzen ditu, bere ahotsa aktibo merkantilizatu gisa erabiliz jolasten duen aurpegirik gabeko subjektutzat hartuz. Am I Calling You at A Bad Time benetako gertakarien oroitzapenetan oinarritutako fikziozko elementuekin egindako dokumental esperimental bat da.
Nire buruaren barruan katu bat, txakur bat eta arroka pilo bat daude.
