Arga ibaian gorpu bat agertu da. Inork ez du faltan bota, ez bere desagerpena salatu. Ana Miravalles detektibearentzat ohiko beste lanegun bat izango dela badirudi ere, lehenengoz biziko ditu bere herrian lan egitearen desabantailak. Izan ere, susmoa du bere alaba Eukenek zerbait jakin dezakeela. Momentu horretatik aurrera Anak erabaki bat hartu beharko du.
1980an, Batallón Vasco Español taldeak Jose Miguel Etxeberria bahitu eta desagerrarazi zuen. Bere anaia Enekok 15 urte zituen eta 44 urte daramatza bere hilotz-hezurraren bila. Poliziaren mertzenario batek gorpua harizti batean dagoela esan du, Mont-de-Marsan (Frantzia) herritik gertu. Eneko. Egia ote? Dokumental honek galderak egiten ditu: Zenbat denbora emango zenuke senide baten hilotza bilatzen? Itxaropena galtzen denean?
Jakes (12 urte) basoan zehar dabil lasterka, noraezean galduta. Bidean, Amaia (27 urte) agertu eta etxera gonbidatuko du aterpea eskainiz. Bien elkartze honek Jakes bere beldurrei aurre egitera eramango du.
Insignis pinuaren barietateari eragiten dion Microsphaerella dearnessi onddoak, Euskadiko basoak marroiz tindatu ditu, Agustin Ibarrola euskal artistaren Omako baso margotua infektatuz. Obra hau Land Art mugimendukoa da, bere ezaugarri nagusia efimerotasuna delarik. Korronte horren barruan, artistek baldintza meteorologikoen eta giza borondatetik at dauden gainerako elementuen menpe uzten dituzte beren lanak.
1967an, diktadura frankista betean, askatasun egarri ziren seminarista batzuek Enarak taldea sortu zuten. Garaiko jendartean oraindik arrotzak ziren pop, rock eta psikodelia estiloak jotzen zituzten, euskara hutsean. Ehundaka kontzertu eman ondoren, 1971an misteriotsuki desagertu ziren, betirako. 50 urte ondoren, abeslariaren semea, Beñat, taldearen aztarnen bila abiatuko da, ornitologia, collage-a eta bilaketa eszentriko bat nahasten dituen labirinto filmiko batean murgilduz.
Bernardok eta Esperanzak 1978an ezagutu zuten elkar Bilbon, garai hartako egoera politiko asaldatuen erdian biak unibertsitate-ikasketak egiten ari zirenela. Harreman ez-jarraitua izan zuten, topaketa grinatsuz eta azalpenik gabeko desadostasunez betea. Alabaina, Esperanzak ezagutzen ez zituen bere izeba eta lehengusua bisitatzeko asmoz Habanara egindako bidaia batean, betirako banandu ziren 2001ean.
Spark, zortzi urteko mutikoa, lasai-lasai doa apokalipsiaren erdian eroritako kale batetik, distira batek proiektore zahar batekin topo egitea eragiten duenean. Bere aurkikuntzari esker, Spark, lehen aldiz, mugimenduan dagoen irudi bat ikusiko du.
Arga ibaian gorpu bat agertu da. Inork ez du faltan bota, ez bere desagerpena salatu. Ana Miravalles detektibearentzat ohiko beste lanegun bat izango dela badirudi ere, lehenengoz biziko ditu bere herrian lan egitearen desabantailak. Izan ere, susmoa du bere alaba Eukenek zerbait jakin dezakeela. Momentu horretatik aurrera Anak erabaki bat hartu beharko du.
Ingurumen krisia dela eta kolapsoan dagoen komunitate txikiko biztanleria ahal bezala moldatzen da bizitza berrira. Pribilegiatuak carpe diem pentsakizunari lotuta, bizirauteari eutsi nahian besteak. Zer da etorriko dena? Besterik ezean, zerbaitek salbatuko gaitu?
Kana, gazteen desioetatik bidaiatzen duen izaki xamur batek, arazo bat duen lagun bati laguntzen dio bere subkontzientean sakonduz, non ezer ez den itxura duen bezala.
9 urte espazio sakonean ibili eta gero, Kepler teleskopioa errigai gabe geratu da. Haley, 12 urteko neskatxoa berria entzun ondoren, zelaira joaten da Keplerri agur esatera.
Saitua Iribar familia gabon gaua ospatzeko elkartzen da. Elizabete, bertan daudenen ama eta amonak, ez du gogoratzen non dagoen, eta lotara joan nahi du afaldu baino lehen.
Rita eta Berta lapurrak dira. Auto gorri zahar bat bidelagun izanik, inguruko bazterrak nahasten dituzte beraien egunerokotasunean aurkitzen ez duten adrenalina bilatzeko asmoz. Zoritxarrez gorakada guztiek beherakada bat ere badute. Bertak aldaketa bat behar du eta erabaki bat hartu du.
Nerabezaroa une zaila da. Eskualdeko txapelketarako egun gutxi falta direnean, Judokak eraso arrazista jasan eta krisian sartzen da. Lehiatu ahal izateko, autokontrola eta autoestimua landu beharko ditu.
Mikelek azken poema bat idatzi dio amari. Elizabethek maleta prestatzen du Josérekin azken bidaia bat egiteko. Ainhoak kutxa batean gordetzen du argazkirik gabeko markoa. Doluak elkartutako hiru istorio, bere burua osatzen saiatzen direnak.
Leku eta une egokia aukeratu ezkero, marmitakoz betetako poltsa bihurtu daiteke mehatxu terrorista.
Hozten hasi da. Hustu dira etxeak. Haizeak astintzen ditu bazterrak. Hitzordua basoan da. Beti da han.
Amaia zaharrak Alzheimerra du eta jada ezin du bere alaba Nerea ezagutu. Bere ikuspuntutik, errealitatea desitxuratuta dago eta espazio itxi batean egoteak jasanezina egiten du bien arteko harremana.
Kurdistaneko mendietatik egindako bidaia kontatzen duen emakume baten ahotsak gidatuta, izaera poetikodun irudiek lurralde kurdoari datxezkion problematiketan sakonduko dute, iragan belikoaren eta orainaldi ezegonkorraren ondorio bezala. Super 8 kameraren materialitateak eta urrutiko paisai batzuen edertasunak ia onirikoa den odisea batean murgiltzen gaituzte, non pixkanaka paisaia bukolikoen azpian dagoen karga iluna azaleratzen hasiko den.
Bi anaia berriro elkartzen dira eta xake partida erabakigarri batean lehian aritzera behartuta daude.
Zientzia olatu baten ibilbidea aurresateko gai da jatorritik amaierara arte. Baina gizakiok naturarekin ezarri ditugun harreman konplexuek bere hausnarketatik ihes egiten dute. Surfista eta olatua elkartzen diren unean azal daitekeena azaldu ezin bihurtzen da eta zientziak ezin du jada pasio hori deszifratu.
Mikelek bere aitaren enpresan lan egiten du. Konpainiak saltzea eta plantillaren erdia kaleratzea erabakitzen duenean, Mikel lankideen alde agertzen da. Bere asmoak onak diren arren, langileek sabotaje plana ezkutatzen diote.
Mario zientzialaria da, eta esperimentuak egiten ditu elikagaien ikerketako zentro aurreratu batean, Karla lankidearekin batera. Langileentzako ingurumen-politika berriak jasanezinak bihurtzen direnean, Juanarenera (bere nagusia) joango da.
Film labur hau pertsona bakoitzak dituen plazer berezi eta sinple horiei balioa ematen saiatzen da, hein handi batean partekatuak baitira. Oharkabean pasatzen diren egoera eta ekintzak dira, beste inori egunean zehar egindako probetxuzko gauzen berri emateko zerrendan jartzen ez ditugunak. Beren baitan agortzen diren gauzak dira, haiei buruz eta atsegingarriak izatearen zergatiari buruz hausnartzean argudio handietara eramaten ez gaituztenak; baina, hala ere, jakinduriaren bat ezkutatzen dutela dirudite, beren egikaritze hutsean soilik agertzen den alderdi sakon bat.
Uda guztietan bezala, tomatearen eguna iritsi da. Nella eta bere familia Italiako udako etxean elkartu dira familiaren tradizioa ospatzeko.
Laburmetraia horrek lekuz aldatzen diren, ibiltzen diren, igeri egiten duten, aurrera egiten duten gorputzei buruz hitz egiten du. Elkar lagundu, komunikatu eta antolatzen diren gorputzak. Gorputzetan inskribatzen diren mugimendu konplexuak, oztopoak, mugak, agurrak, murruak, familia, itxaropena, iristea. Lekuz aldatzea, bidaia; potentzia, aukera eta etorkizun gisa.
Bi aktorek casting batean ezagutu dute elkar. Biak hautatzen dituztenean, harreman bat sortzen hasten da beren pertsonaien bidez, nahiz eta fikzioan ditugun asmo onenek ez duten beti errealitatean funtzionatzen. Axola al du, ordea? Edo gehiago axola du saiatu izanak?
Esti Oiartzunera itzuli da sei urtez Suedian bizi ondoren. Bere buruari ez zela itzuliko agindu bazion ere, ezegonkortasun ekonomikoak eta lan-prekarietateak bueltatzera behartzen dute. Herriak aldaezin jarraitzen duela konturatzen da, eta Esti ez dago egokitzeko prest.
Goizero kantuz loratzen dira Xiberoako lurrak. Tradizioaren gotorleku eta sormenaren lurralde. Non denborak atseden hartzen duen, eta libertateak arnas. Bortitz bezain eder, anitz bezain hertsi. Xiberoa Kantuz Loraturik ikuskizuneko protagonistek ongi dakite iraganaren ondarea lanabes izan eta belaunaldien arteko zubiak eraikitzea zer den. Emanaldi horren sormen prozesuari eskainitako begirada eta herrialde baten emozioen lekukotza da dokumental hau.
Basoa esperientzia espiritual eta subkontzientez beteta dago. Eta artea da haiek azalarazi ulertarazi eta azkenik onartzeko biderik zuzenena. Badago memoria atzerako bidea dela uste duenik, baina Ibarrolak ezetz uste zuen, gogoratzea aurrera egitea dela.
