Zosimus, patriarka, hiltzear dago, eta Leonidasek, bere komunitateko monje gazteenak, haien patu goibelaren seinale gisa ikusten du. Larri eta hirira joateko behartuta, Leonidasek oso ordena desberdin baten anaitasuna ezagutzen du: Boa gimnasioko kulturistena. Bere kongregazioa euren ahuleziatik salbatzeko zeregina duela sinetsita, Leonidasek bere gorputz fisikoaren boterea ezagutzen du eta eraldaketa erradikal bati ekiten dio.
Ebakortz baten barruan dagoen kobazulo batean, xaman bat anbizio handiz ari da lanean horma irudi erraldoi bat egiten. Pinturarik gabe geratzen denean, ahoaren hondoan dagoen zuhur haginera doa hornigai berriak biltzeko. Bere bidaia gogorra da, hortzetako pasta ekaitzek aho-barrunbea zeharkatzen baitute: ahoaren jabea den telebistako aurkezlea irribarre zuri distiratsu batez eguraldiaren berri emateko prestatzen ari da.
Habanako ilunabarrean, argindar hornidura ezegonkorrak elikatzen ditu kaleak apenas argiztatzen duten farolak. Hornidura berak funtzionarazten ditu musika-ekipoak rave festetan. Gazte talde bat energia falta ia erabatekoaren lekuko da. Kaleetan barrena doaz, noraezean, elkarrizketa zoro, konspiraziozko eta apatikoen artean, hiria gero eta ilunago doan bitartean
THE SENTRY filmak —espioitzaren topikoen deseraikitze lotsagabe bat eta Kanbodiari egindako maitasun gutun bat— mendebaldeko agente dotore bati jarraitzen dio, zeinak errutinazko beste hilketa bat egitear dagoela uste baitu. Baina istorio batzuek ez dute oin-oharrak izan nahi, eta zaindari zehatz horrek ez du bere mintzaldiarekin amaitu. Alde batera uzten irakatsi diguten bizitza harrigarriei buruzko istorio bat da, edozein genero gainditzen duena.
Herriko jaiak dira, eta Zazu, nerabezaroaren atarian bere nortasunaren bila dabilena, bidegurutze batean dago: aukeratu egin beharko du edo tradizioz zehaztutako rola bete edo bere sentimenduek agintzen diotenari jarraitu.
Deabru bat dabil Adelaren etxearen inguruan, hura jazarriz eta min emanez. Hori dela eta, psikiatraren kontsultara joaten da, non medikazioa bere arazo guztien erabateko erremedio gisa aurkezten dioten. Baina berak norbaitek benetan gertatzen zaiona entzutea behar du. Bere errealitateak erlijioan eta erritu herrikoietan baino ez du lekua; horrek petrikilo bat bisitatzera bultzatzen du, eta hari aitortzen dio nola eta noiz hasi zen dena.
Kusanagik, banatzaile batek, erreklamazio bat jaso du hondatutako pakete batengatik. Sakurai nagusiarekin batera, Heihachirengana doa barkamena eskatzeko. Tigrearen estatua txikia Heihachiren seme Jun-ek egin zuen. Heihachik zera galdetzen du: "Nola konpentsatuko duzu maisulan hau? Zenbat balio du?” eta haiek erostera behartzen saiatzen da. Heihachi kanpoan den bitartean, Junek zera esaten die: "Aita ikusi nuen tigrea apurtzen. Negar egin zuen. Ez ezazue gorrotatu”. Kusanagi joaten denean, estatuatxoa itzultzen dio: "Jun da zure maisulanik handiena". Heihachi txundituta dago. Bueltako bidean, Kusanagik eta Sakuraik beren semeei buruz hitz egiten dute.
Lita muskerren beldur da txikitatik. Udara guztietan, Lagartera herrira itzultzen da eta, bertan, oso errotuta daude bere familiaren tradizioak. Corpus eguneko ospakizunean, bere amonak janzten duen bitartean, Litak bere beldurraren jatorria ezagutuko du.
Bidaia emozional bat hamahiru urteko neskato batek egindako etxeko grabazioetan barrena, egileak bere nerabezaroaurrea eta tolesgabetasunaren galera gogoratzen dituen bitartean.
Eskozian bizi den zinemagile palestinar batek Palestinako basoko loreen film artxibo eskoziar bakan bat aurkitzen duenean, irudiak errebindikatzea erabakitzen du. Saiakera-film samur honek ezbaian jartzen du irudiak egitearen rola, bai lekukotzaren, bai indarkeriaren tresna gisa, rol hori pertsonen eta lurraren arteko gatazkekin lotuta dagoenean.
Duela gutxi aurkitu zituzten Gazako bizitza islatzen duten 2001eko hiru MiniDV zinta. 1989an espetxeko kide ohi baten bilaketa gisa hasi zenak ustekabeko bidaia bat eragin zuen Gazako iparraldetik hegoaldera, Hasan bertako gidariak lagunduta, eta orain ez dakigu hari zer gertatu zitzaion.
Memoriari, galerari eta denboraren joanari buruzko gogoeta zinematografiko bat, zeinak agian inoiz berriz aurkituko ez diren bizitzak eta iraganeko Gaza bat irudikatzen dituen.
Una reflexión cinematográfica sobre la memoria, la pérdida y el paso del tiempo, que plasma una Gaza del pasado y unas vidas que quizá nunca más vuelvan a ser recuperadas.
Espainia eta Aljeria artean, Soumaya bere familiarekin eta sustraiekin elkartzen da berriz. Barre, otoitz eta oroitzapenen artean, emakumeen hiru belaunaldik hariak ehuntzen dituzte distantziaren, fedearen eta tradizioaren bidez.
FUCK THE POLIS munduarekiko lotura intimo bati buruzko filma da: inguratzen gaituena aztertzeko saiakera sakona, non historia orainaldiarekin batera bizi den eta gure oroitzapenak eta emozioak errealitatearen objektibotasunarekin korapilatzen diren.
Lili Massaferro militanteak lagun estatubatuar bati bidalitako gutun bat off-eko ahotsean eta Argentinako hainbat komunikabideetako artxiboko materiala, Liliren historia pertsonalaren eta bere konpromiso politikoaren laburpen bat egiteko, Argentinaren historia bera ere barne hartuta: peronismoa Evitarekin, bere seme Manoloren heriotza, 70eko hamarkadako mugimendu feminista peronista.
Argentinako azken diktadura militarrean (1976-1983) atxilotu eta desagertu ziren horien amen, Maiatzeko Plazako Amen lekukotasuna jasotzen duen duen dokumentala.
Giza elkarrizketen eta haien logikaren geldialdien hiru arketipo. Bikaintasun bisuala sarkasmoaren zerbitzura.
Filma beirazko masa gogorra beren irudimen poetikoen irudi magiko bihurtzen dutenei eskainia dago: beiragile txekiarrei. Inspirazio bila, artistak ameslari begiratzen dio euriari leihotik.
Topaketa erromantiko batzuetan parte hartzen duen neska gazte bat hainbat gizonekin geratzen da bikotekide egokia aurkitzeko. Bere aukerak esperientzia erromantiko mota ezberdinak hautatzeko prozesu gisa aurkezten zaizkio.
Mutiko batek korapilo bat egiten du bere musuzapian, bere etxerako iturgin bati deitzea ez ahazteko. Futbolak distraituta dagoela, musuzapiak bizitza hartzen du eta inguratzen duen mundua esploratzen du.
Filma grotesko ilun bat da, itsututako lapur bati buruzkoa, zeinari, azkenean, beste munduko bere biktimek bere ondasun preziatuena lapurtzen dioten: odola. Filmak live-actiona eta animazioa nahasten ditu, adierazpen artistiko handia du.
