Zauri bat ireki da emakume baten erretiro-hitzaldian. Odola dario eta bere existentzia osora hedatzen da.
Memoria izeneko txori bati ahaztu egin zaio etxera nola itzuli. Lua, emakume trans bat, Memoriaren bila dabil kaleetan barrena, baina hirian erraz sor daitezke liskarrak.
R-k gehiegi pentsatzen du, beti. R-ren burua lan gehiegi egiteaz nekatu da. Hori dela eta, buruak ihes egiten du eta R-k burua berreskuratzeko bidaiari ekingo dio. Orain arte, R-k ezin izan dio inoiz ihes egin gehiegi pentsatzearen eromenari.
Kosmosa, izurdeak, bakardadea eta teknoa. Pinpilinpauxak, maitaleak eta rave-ak. Begiak itxi eta unibertso osoa zeharkatuko dugu gau bakarrean.
Bikoteak elkarrekin igaro du gaua. Emakumea askatasunez mugitzen da apartamentuan barrena, salbuespen bakarrarekin: ezin da bikotekidearen pintura estudioan sartu. Apartamentuaren barnealde monokromatiko garbia, odol koloreko pintura abstraktuak eta egunsentiko argi leuna baretasunez eta ziurgabetasunez betetzen dira aldi berean.
Franciscoren erretratu baten aurrean gaude: andaluziar jatorriko etorkina da eta urtero itzultzen da bere sorterria den Kordobara. Oraingoan, familiaren etxea du zain; hutsik dago ama hil zenetik. Istorio intimo eta pertsonal bat da, zeinaren bidez jendez husten ari den landa eremuari begiratuko baitiogu, gure buruan besterik existitzen ez diren lekuek gugan zer nolako eragina duten jakiten ahalegintzen garen bitartean.
Bikote ezkonberri bat eztei bidaiaz gozatzen ari da Mediterraneoko paradisu batean. Beren inguruan, atmosfera etengabe aldatuz doa.
Sarah Teasdeleren “There Will Come Soft Rains” [Euri leunak etorriko dira] poemaren egokitzapen bat. Antropozenoaren amaieraren ikuspegi artistiko subjektibo bat. Gure planetan zehar egindako bidaia irudikatzen du, mikroskopioarekin egindako lehen planoekin hasten da eta naturaren harraldiekin jarraitzen du, pixkanaka zibilizaziora gerturatuz. Orduan, ikusten dugu gure mundua eta azken gizakia joanak direla eta hori ez dela amaiera, mundu berri baten hasiera baizik.
Zure oinen azpian, zentimetro gutxira, milioika izakik elkar hiltzen dute, batzuek besteak jaten dituzte, borrokatzen dira eta ugaldu egiten dira, elkarren arteko aliantzak sortuz… heriotzetik berriz bizitza osatzeko milaka prozesu abian jarriz, edaten duzun ura araztuz, arnasten duzun airea arnasgarri eginez, eta jaten duzun janariaren % 95 haziaraziz. Jaten duzun bakoitzean, lurzorua eratzen duten substantziak zu osatzen zaituzten materia bihurtzen dira. Veneziako Biurtekoko Nazioarteko 18. Arkitektura Erakusketarako enkarguz egin zen, Eduardo Castillo-Vinuesa eta Manuel Ocañak komisariatutako “Foodscapes” Espainiako Pabilioirako.
Eskolako arazoen, neska gaiztoen ezbeharren, letra gogoraerrazen eta auto urdin misteriotsu baten artean, Lena nerabeak, zeinak batzuetan arreta galtzen baitu edo moztu egiten baitiote, Borroka Handiaren atzean dagoen benetako istorioa kontatzen digu. Baina bada kontatzen ez digun zerbait, zer ote da?
The Veiled City 1952ko Londresko smog handiak inspiratutako zientzia-fikziozko hiri sinfonia bat da. Artxiboko irudiekin sortutako istorioa etorkizun postapokaliptiko batetik idatzitako fikziozko gutun batzuen bidez garatzen da. Filmak smoga egungo klima larrialdiaren eta gure patu globalaren testuinguruan ulertzera gonbidatzen gaitu.
Wermacht-eko barrakoi militarra izandakoa Ukrainatik iritsitako errefuxiatuen kanpamentu bat da orain. Film honek haurrei laguntzen die, haiek egindako bidaian, eta beraien istorioa barrakoietakoarekin gurutzatzen da. Iraganaren eta etorkizunaren arteko une bat da, gerraren eta isilunearen artekoa, joatearen eta iristearen artekoa. Alemaniaren iragana eta oraina deskribatuko dizkigu filmeko protagonista gazteen begiradaren bidez.
Tahiya-k hiru hilabete daramatza Anna eta Xaviren etxean. Emakume gaztea da, jatorri arabiarra, eta Annak Bartzelonara ezkutuan ekartzea lortu zuen mugan boluntario gisa lanean aritu ondoren. Neskaren egoera legez kanpokoa da erabat. Bere egoera legeztatzeko ahaleginean, Annak talka egiten du, lehenik, sistemarekin eta, ondoren, bere etika eta printzipioekin. Gainera, Xavirekin duen harremanean beren bizitzei eragiten dien egoera antzematen hasi da. Etxetik gertu eraso terrorista bat gertatzen da eta, horren ostean, ezingo dute saihestu beldurrak, zalantzak eta mesfindatza sortzea.
Bosniako antzoki batean biktimez osatutako ikusleriaren aurrean, Srebrenicako sarraskitik bizirik atera zen emakume bat eta NBEren Dutchbat batailoi holandarreko soldadu ohi bat elkarrekin arituko dira agertokian, 1995eko genozidioari buruzko antzezlan batean. Beren katarsi pertsonalaren azken ekitaldia da, erantzunkizun eta barkamen eske egindakoa. Bosnia-Herzegovinan zehar egindako bidaia gogor baten amaiera da, non fikzioa, errealitatea eta denbora gurutzatzen diren. Senideak galdu zituztenetako askok agertokira begiratzen dute, oihala noiz altxako zain.
Poloniako furgoneta bat Ukrainako errepideetan barrena dabil. Furgonetan gidaria/zuzendaria eta Errusiaren inbasioaren ondoren ebakuatutako pertsona batzuk doaz. Ibilgailua aldi baterako babesleku zaurgarri bihurtzen da, gerratik ihes egitea beste helbururik ez duten erbesteratuek konfidentziak egiteko eremu.
Queer artista-talde eklektikoa duenez, film diziplinartekoa da hitzaren adiera guztietan: musika, dantza, artxiboko materiala, koadro biziak, opera eta performancea gainjarri egiten dira muga guztiak iraultzen dituen pieza etereo honetan. Bostongo gay taberna zaharreneko edozein gau hartuta, filmak langileei eta tabernara joan ohi direnei jarraitzen die. Horrela, taberna existitu denetik gertatutako pasadizoen tapiz bat ehuntzen da, 1937tik hasi eta 1998ra arte doana.
Denek erabiltzen dute. Zuk erabiltzen duzu. Nik erabiltzen dut. Jendea erabiltzea. Gehiago zarela sentitzen duzu? Zuk erabiltzen ez duzula uste duzu? Baina, benetan, jendea ez da existitzen, jendea Zu zara. Bera zutaz ari da. Berak zu erabiltzen zaitu. Zer neurritan eragiten du bizitza pribatuak artean? Julenek jendea erabiltzen du. Marianek bere lagun June erabiltzen du. Lagunak erabiltzea film bat egiteko. Dirua. Agian film batek ez du zerikusirik, ez artearekin, ez narrazioarekin; agian boterea baliatzeko beste modu bat besterik ez da.
1930ean Frantzia erdialdean sortu zenetik, Troigros familia-jatetxeak 55 urte daramatza 3 Michelin izarrak mantentzen, lau belaunaldiz, hain zuzen. Michel Troisgros-ek, jatetxeaz arduratu den hirugarren belaunaldikoak, bere seme Césarri eman dio sukaldearen ardura, Troisgroseko sukaldarien 4. belaunaldiari. Azokara joango gara barazki freskoak hautatzera, gaztandegi bat, mahasti bat, abeltzaintza ekologikoko ustiategi bat eta jatetxea hornitzen duen baratzea ikusiko ditugu, Wiseman-ek familiaren hiru jatetxeetako sukaldean barrena eskainiko digun bidaia zoragarri eta atsegingarrian.
Gorren talde anitz batek laborategi eszeniko bat eta mexikoko zeinu hizkuntzan poesia sortzeko laborategi bat egin du.
Zosia 13 urteko CODA bat da, guraso gorrak dituen haur entzulea. Aitarekin batera, bere ametsetako igeriketa lehiaketan aritzeko prest dago, baina aitaren nahaste bat dela eta, ezingo du parte hartu. Bidean, hainbat oztopo izango dituzte, eta Zosiak interprete eta bitartekari lana egin beharko du bere aita gorraren eta gainerako pertsona guztien artean. Ahotsa edukitzea, pribilegioa ez ezik, zama ere bihurtzen hasiko da neskatoarentzat.
Ángela gorra da eta Darío entzulea. Bikotea dira eta sei oilo, lau txakur, baratze bat eta komunikazio arazo ugari dituzte. Orain, gainera, seme bat edukiko dute.
Ur tanta batek bere hodeitik itsasora egiten duen bidaia. Istorioa Frantziako zeinu hizkuntzan kontatzen da. Marrazkiekin itzulita dagoenez, irisgarria da Frantziako eta atzerriko pertsona gor eta entzuleentzat. Ez du, ez soinurik, ez azpititulurik; zure begiak eta zure arreta besterik ez dituzu zeinu hizkuntzan kontatutako istorio honetaz gozatzeko.
Cholé eta Louis elkarrekin maiteminduta daude ezkutuan. Hitz bakoitza mugimendu bat da, esaldi bakoitza koreografia bat. Louisek, azkenik, Chloé etxera gonbidatzen du afaltzera, eta bidean aurkitutako katakume batzuekin uzten du, Louisek animalia-ileari alergia badio ere. Afarian, Louisen alde iluna agertzen hasiko da…
Oiloak susmagarriak dira, harremanak zalantzagarriak dira eta negozioak ilunak. Margarita eta Güte harrapatuta daude landa eremuko beren herrixka geldi eta osasungaitzean. Baina ez dira gai erabaki bat hartzeko: bertatik joan edo lekua eraldatu. Bien bitartean, jendea desagertzen ari da, irratiak mezuak bidaltzen ditu etengabe eta mundua Columba transbordadore espaziala noiz jaurtiko duten zain dago, haren bidez gizakiak eguzki-sistemaren mugara eramango baitituzte. “Hor kanpoan ez dago ezer, ordea” dio norbaitek jangelako mahaian otordua egiten ari direla.
Liu Xianek beti gogoratuko du 15 urte zituela bizitako uda ezin bakartiago eta tristeagoa. Ama atzerrira joan behar izan da lanera eta aita arduratuko da Xian zaintzeaz. Aita argazkilaria da, arima libre bat, gurasoak dibortziatu zirenetik apenas ikusi duena. Aitak arazo ekonomikoak ditu eta bere laguntzailea limurtu nahian dabil, zeinak 18 urteko alaba bat baitu: Mingmei. Berehala, Migmei argi izpi bat izango da Xianentzat. Ezinegonez betetako uda horretan, xalotasunaren eta gaztetasunaren bulkaden arteko gatazkak aztarna ezabaezin bat eragingo dio Xiani.
Zazpi istorio. Hiri bakarra. Pertsonaia multzo zentzugabe batek betetzen du txundituta dagoen newyorktarren antologia komiko beltz hau. Hiriko bizitzaren egunerokotasuna ezusteko gatazka batekin eteten denean, pertsonaia bakoitzak erabaki bat hartu behar du. Hartutako erabakiak desberdinak badira ere, hiriaren zentzu bateratu bat sortzen da: New York egoaren ispilu bihurtzen da, benetako izaera islatzen du, eta gainerako guztia hondoraino erortzen da.
Londresen banandu ondoren, Arthur eta Paul Bruselan elkartu dira berriz elkarri azken agurra emateko. Filmak Arthur Rimbaud eta Paul Verlaine-ren arteko maitasunaren azken uneak imajinatzen ditu.
Sarahk, bere herrialdera itzultzeko gai ez den emakume irandarrak, urrunetik parte hartzen du emakumeen askapenaren aldeko mugimenduan. Telefono deien bidez, Irango bere kontaktuekin hitz egiten du eta gatazkaren errealitate gordina ezagutzen du.
Ezezagun baten bat-bateko heriotzaren lekuko izan ondoren, konpontzaile bat behartuta dago bere hilkortasun propioari aurre egitera.
Egun, Rebeca zeramikazko dildo ez-falikoen bilduma bat sortzen saiatzen ari da. Inkisizioan zehar, Josefak Mariarekin duen maitasun harreman debekatuan erabiltzen duen dildo bat aurkitu du. Denbora-lerro desberdinetan badaude ere, Rebecaren eta Josefaren bideak gurutzatu egingo dira.
Gau batez, 2008an, nire aita, John, Bostongo auzo pobre batean galdu zen.
Egun arrunt bat da Grand Theft Auto V jokoan. Kaleak autoz beteta daude, jendea bere errutinetan murgilduta dabil; lorategietan barbakoak egiten eta hondartzan eguzkia hartzen ari dira. Baina, hala eta guztiz ere, jokoaren munduan absentzia larri bat dago: segurtasun arazoak direla eta, desagertutako etorkizun bat bertan behera geratu da. Hutsuneari izena eman ezinik, Edgar izeneko protagonistak bere errealitatearen algoritmoan faltan denaren arrastoak jarraitzen ditu. Bere normaltasunaren misterioak arakatuz, mundu eder baina amesgaiztoko bat aurkituko du berriz.
Txori neskato batek atzean uzten ditu bere Bogotako etxea, bere ama menderatzailea eta bere txakur leiala bere sexualitatea esploratzeko.
1942an, inorako tren batean, drag queen ohi batek Parisko lehen queer tabernetako batean igarotako gau bat oroitzen du. Bezeroen txutxu-mutxuen zatiek taberna mitiko hura eta haren jabe judu-aljeriar misteriotsua ekartzen dizkiote gogora.
XV. mendean, Portugalen, monje talde batek harresi bat eraiki zuen baso baten inguruan eta emakumeak sartu ahal izatea eragotzi zuen. Bizidunen eskuek, ordea, ezin dute dena kontrolatu: mundu ikusezinean, non gaua nagusi baita eta arimak baitira basoko argi bakarrak, emakumeen beren ikusezintasun erresuma eraiki dute, harresirik gabe.
Oliver erraldoia planeta txiki batean bizi da. Bere ikuspegitik, mundua bere jolastokia da eta nahi duena egin dezake bertan. Bere bizitza xumea bizitzen ari dela, gizaki txikiak kezkatu egiten dira garrantzi handiko beste kontu batekin: eguzki ordulari bat eraiki nahi dute unibertsoarekin konektatu ahal izateko. Horrek hankaz gora jartzen du Oliverren bizimodua. Unibertsoaren dunbotsetik hasi eta itzal handi baten agerpenera, bere txikitasun propioaz ohartzen da.
Manilako badian hondoratzen ari den uharte batean, gizon japoniar zahar bat txikitan abandonatu zuen alabaren bila dabil.
Amra-k hamar urte ditu eta amarekin doa Hawra izeba aireportutik jasotzera. Bueltako bidean lo plantak egiten ditu eta emakumeen arteko elkarrizketa entzuten du ezkutuan, izebaren ezkondu bizitza korapilatsuari buruzko xehetasun intimoak entzunez. Etxera iritsi aurretik, hondartzan gelditzen dira. Emakumeek igeri egitea erabakitzen dute bainujantzirik ez duten arren. Amrak hondarretatik begiratzen die; bien bitartean, amaren telefonoa etengabe joka ari da.
Ekipamendu elektronikoen hondakinez osatutako paisaia bat. Kez, erretako lurrez eta ur zikinez eratutako hodei sarkor eta finkoak. Agbogbloshie auzoan (Akkra erdigunean, Ghanan, hondakin elektronikoak birziklatzeko munduko gunerik handienean), hondakin horiek desmuntatu eta erre egiten dituzte, metalak birziklapen industrialeko zikloetara itzultzeko. Bien bitartean, behatzaile batek, landa azterlan akustiko baten bidez, eremu hori ikertuko du, bertan mundu mailako prozesu ekonomiko, sozial eta ekonomiko konplexuak, eta boterearekin eta politikarekin lotutakoak harremanetan jartzen baitira, eta horri buruzko galderak egingo ditu, ikuspegi espiritual batetik.
Bi pertsona eta eztanda bat. Film honetan bi pertsonaia ikus ditzakegu, etengabeko eztanda bat ikusten beren bizitzetako hainbat ataletan.
Bere aita (zuria) Afrikan jaioa dela eta ama (beltza) Europan jaioa dela ikusi izana abiapuntutzat hartuta, zuzendariak bere familiaren istorio konplexua azaltzen du, Kolonialismotik hasi eta Europan 50eko eta 70eko hamarkadan arrazarteko bikote gisa izandako esperientziaraino.
Adamant zentro paregabe bat da: Parisen bihotzean, Sena ibaian dagoen egitura flotagarri bat da, nahasmendu mentalak dituzten helduak hartzen dituena, denboran eta espazioan ainguratzen dituen zaintza mota bat eskainiz, eta suspertzen eta animatzen lagunduz. Zentroa kudeatzen duen taldea psikiatriaren narriadurari eta gizatasuna kentzeari aurre egiten saiatzen da, ahalik eta ondoen.
Pariseko ospitale publiko batean, Claire Simon-ek galdetu egiten du ea zer den emakumeen gorputzetan bizitzea, bizitzako etapa guztietan duten dibertsitatea, berezitasuna eta edertasuna filmatuz. Desirei, beldurrei eta zailtasunei buruzko istorio paregabeak erakutsiko dizkigu, zinemagilearena berarena barne.
Herri txiki batean, landa-eremuko bizimoduak eta energia herrialdeko gainerako eremuetara daraman sare elektrikoak eremu bera partekatzen dute. Goi tentsioko ehunka dorre, transformadore eta zentral termoelektrikoen artean, haur bat lurraldean zehar ibiltzen da eta untxiak ehizatzera jolasten da. Iluntasunaren erdian, industria handiaren presentzia mehatxagarriak desberdintasunez jositako sistema baten makineria islatzen du.
Queer artista-talde eklektikoa duenez, film diziplinartekoa da hitzaren adiera guztietan: musika, dantza, artxiboko materiala, koadro biziak, opera eta performancea gainjarri egiten dira muga guztiak iraultzen dituen pieza etereo honetan. Bostongo gay taberna zaharreneko edozein gau hartuta, filmak langileei eta tabernara joan ohi direnei jarraitzen die. Horrela, taberna existitu denetik gertatutako pasadizoen tapiz bat ehuntzen da, 1937tik hasi eta 1998ra arte doana.
